SCP-111
SCP-111 to prawdopodobnie sztuczny gatunek bezkręgowców powierzchownie przypominających ślimaki. Dorosłe osobniki SCP-111 mierzą około dwadzieścia (20) centymetrów długości, dwanaście (12) centymetrów szerokości oraz piętnaście (15) centymetrów wysokości, jednakże dokładne pomiary są różne pomiędzy osobnikami. Osobniki SCP-111 różnią się od zwyczajnych ślimaków tym, że ich metabolizm jest ciepłokrwisty, mają złożone oczy, niewielkie "rogi" składające się chrząstkowych łapek, wyraźnie wyższy iloraz inteligencji (pracownicy mogą zapoznać się z logiem testów ██████ w celu poznania przykładów) oraz złożoną, kręgową strukturą szczękową; ponadto jaja składane przez osobniki mają wzmocnione osłonki.

Najbardziej anormalną właściwością SCP-111 jest to, iż obiekty posiadają małe, puste torebki pod dolnymi szczękami, w których gromadzony jest metan pochodzenia trawiennego. Szereg [USUNIĘTO] wzdłuż tchawicy służy jako "zapalnik" dla gromadzonego metanu podczas wydechu; podczas wydechu z pysku osobnika wyłania się niewielki płomień. "Oddychanie ogniem" ma zwykle miejsce podczas zaniepokojenia lub zdenerwowania, jednakże nie jest używane w celu niszczenia, lecz jedynie jako ostrzeżenie. Ma to związek prawdopodobnie z ograniczonym rozmiarem torebek metanowych, które nakładają limit na możliwości wydechu ognia osobników, który wymaga zarówno czasu, jak i produktów skrobiowych, by móc wytworzyć płomień.

Zachowanie SCP-111 jest różne od zwyczajnych ślimaków; osobniki mogą m.in. wokalizować gwizdy i wycia słyszalne przez ludzi, wysoki poziom intelektualny dostrzeżony w testach, takich jak [USUNIĘTO], a rodzice dbają o młode. Młode zbliżają się do swoich rodziców, innych przedstawicieli swojego gatunku, a nawet naukowców. Zakłada się, że jest to przemyślana cecha opisana w dokumencie 111-a; jako że oznacza ona, iż młode zbliżają się do swoich właścicieli.

SCP-028
Opis: Byt niezidentyfikowanym bliżej zmiennocieplnym kręgowcem o kształcie humanoidalnym. Dorosłe osobniki osiągają posturę zbliżoną do człowieka, jednak wychudzoną i z widocznymi różnicami, z których niewizualną jest mniejsza waga (przeciętny osobnik osiąga 25-30 kilogramów). Skóra obiektu twardością i strukturą przypomina korę drzew liściastych. Głowa obiektu nie jest osadzona na szyi, a w wyglądzie przypomina czaszkę humanoida. Pomimo braku narządów wzrokowych i słuchowych obiekt operuje tymi zmysłami w stopniu zbliżonym do ludzi. U starzejących się obiektów zanotowano przerost podłużny tkanki, co związane jest z naturą anomalii. Obiekt dożywa ponad 40 lat, z biegiem czasu jego struktura ciała wizualnie coraz bardziej przypomina gałęzie drzewa, co w momencie śmierci uważa się za naturalny kamuflaż bytu.

Byty są roślinożercami, spożywają dużą ilość kory drzewnej i zielonych części roślin. Są istotami żyjącymi głównie w nocy, dzień spędzają na śnie bądź posiłku. Zimą zapadają w hibernację w gęstych roślinach. Brak hibernacji jednak nie wpływa negatywnie na zdrowie obiektu, dopóki zostanie zachowana odpowiednia temperatura otoczenia. Są świadome i rozumne, posługują się również językami, których uczą się prawdopodobnie poprzez obserwację. Nie zarejestrowano procesów rozrodczych obiektów, nie jest przez to znany sposób rozmnażania się bytów, o ile istnieje. Obiekt jest organizmem samotniczym, stara się unikać pozostałych osobników, nie zarejestrowano między nimi żadnego kontaktu. Przejawiają jednak silne potrzeby społeczne, których niezrealizowanie skutkuje poważnymi urazami na zdrowiu psychicznym. W celu ich zaspokojenia przeprowadzają one działanie nazwane przez Fundację "Morfeusz".

Byt namierza miejsce pobytu ludzi, po czym rozpoczyna obserwację, korzystając ze swej aparycji jako do kamuflażu przy użyciu pobliskiej roślinności. Wybór "ofiary" jest kwestią indywidualną osobnika (jednak wszelkie przeszkody skutecznie odstraszają obiekt, jak zwierzęta domowe, alarmy antywłamaniowe itp.). Po zebraniu odpowiednich informacji, obiekt wchodzi na teren mieszkania w nocy, zachowując ciszę przechodząc do wybranej śpiącej osoby. Następnie, jeżeli będzie istnieć możliwość, położy się obok niej, złapie w słabym uścisku i pozostanie tak do momentu, kiedy pojawi się ryzyko ujawnienia się. Wtedy opuści mieszkanie.

Obiekt posiada anomalną zdolność odczytywania fal mózgowych pobliskich organizmów, dzięki czemu podświadomie jest w stanie zidentyfikować, czy dana osoba na której próbuje dokonać działania "Morfeusz" jest w fazie snu, i czy istnieje zagrożenie wybudzenia się. Dodatkowo uścisk bytu w anomalny sposób uspokaja "ofiarę", zapobiegając koszmarom sennym, jak również powodując pozytywne samopoczucie po przebudzeniu. Według obiektu jest to nieanomalne działanie, mające swoje podstawy w "pozytywnej energii". Nie jest wiadome, czy jest to stwierdzenie metaforyczne, czy istnieje źródło tej anomalnej energii.

Pomimo tego zachowania obiekt stara się unikać kontaktu z pozostałymi organizmami, w tym ludźmi, wykorzystując do tego celu swój wygląd.

Kwestią indywidualną jest nie tylko dobór "ofiary" (chociaż należy zauważyć, że byt wybiera częściej osoby żyjące samotnie lub sprawiające wizualne wrażenie samotnych bądź nieszczęśliwych- zostało to potwierdzone podczas badań), ale również ewentualne kolejne nawiedzenia na daną osobę. Wszelkie incydenty powstałe podczas działań "Morfeusz" są wysoce stresujące dla obiektu.

Scp 173-2 j
działa jak 173 tylko jest aniołem. Jak ktos spojży się na jego srzydła to nie może się ruszać ma 3000hp jak jest rany i skrenći kark to dostaje 50hp.